Esther
De rest van de hoofdstukken van het boek

Naar Index

Het feest van "loten" (Purim) is niet iets om naar uit te kijken voor de naties van de heidenen, maar het is voor Israël. De droom die Mordechai had, evenals de gebeurtenis die na die droom kwam, zijn een teken van de grote dag des oordeels, zoals zij stelt; "een dag van duisternis en duisternis," en "de hele natie verontrust, klaar om te vergaan." 

Want dat staat op het punt te gebeuren wanneer vele heidenen zich tegen Israël zullen vereendelen om haar te vernederen, maar die hele grote menigte zal worden alsof ze nooit hebben bestaan, de Heer vernietigt ze spoorloos. 

Want de kleine fontein die groeide als een overstromende zondvloed is hun Heer Jezus Christus, evenals de zon die op hen opkomt. Deze gebeurtenis en de droom, is een voorafschaduwing van de dag des oordeels. En wanneer jullie daarom vele volken tegen de rechtschapenen van God zien samenkomen, kijk dan op, want dan is de tijd gekomen. 

De heidenen (koningen) dachten de rechtvaardigen uit te roeien door hun "gehoorzaamheid" "ongehoorzaamheid" te noemen, zonder zich te realiseren dat hij met hetzelfde zijn eigen vernietiging sprak, dat iedereen die ongehoorzaam is, zonder genade of medelijden wordt vernietigd. 

Dus toen werd het geschreven - dus laat het gebeuren. En de heersers van dit tijdperk kunnen een voorbeeld nemen aan de heerser van die vroegere leeftijd, die op zijn minst een goede definitie en reden geeft voor zijn oordelen, niet zoals de huidige heersers die niet weten wat ze doen, noch hun onderdanen een gerechtvaardigde verklaring geven.  (Leonard)

 

Voorwoord. 

Toen zei Mordechai; God heeft deze dingen gedaan, want ik herinner me een droom die ik zag over deze zaken, en er ontbrak niets. Een kleine fontein werd een rivier, en er was een licht, en de zon, en veel water. 

Deze rivier is dan Esther, met wie de koning trouwde en als zijn koningin nam, en de twee draken zijn Haman en ikzelf, en de naties waren degenen die bijeenkwamen om de naam van de Joden te vernietigen, en mijn natie Israël riep tot God en werd gered. 

Want de Heer redde Zijn volk en bevrijdde ons volledig van dat kwaad met tekenen en wonderen die niet onder de heidenen werden gedaan. 
Daarom heeft Hij twee loten gemaakt, één voor het volk van God en één voor de heidenen, en deze twee kavels kwamen op het uur op het tijdstip en de dag des oordeels voor God, en Hij herinnerde Zich Zijn volk en rechtvaardigde Zijn erfenis. 

Deze dagen zullen daarom zijn in de maand Adar, de 14e en de 15e van die maand met een vergadering en veel vreugde en met blijdschap voor God volgens de generaties voor altijd onder Zijn volk. 

Hoofdstuk 11 
1. In het vierde jaar van het bewind van Ptolemaeus brachten Cleopatra en Dositheus, die zeiden dat hij een priester en Leviet was, en Ptolemaeus zijn zoon, een brief van Purim, waarvan ze zeggen dat het hetzelfde was als Lysimachus, de zoon van Ptolemaeus, die in Jeruzalem was, had geïnterpreteerd. 
2. In het tweede jaar van het bewind van Artaxerxes had de grote, op de eerste dag van de maand Nissan (MK) Mordechai de zoon van Jairus, zoon van Semei, zoon van Casai van de stam van Benjamin, een droom. 
3. Hij was een Jood die in de stad Susa woonde, een groot man die een dienaar was aan het koningshof, hij was een van de gevangenen die Nebukadnezar vanuit Jeruzalem had gedragen, en dit was zijn droom; 

De droom
4. Er was een geluid van een tumult met donder en aardbevingen en opschudding in het land, en twee grote draken kwamen klaar om te vechten, en hun schreeuw was groot, en bij hun roep waren alle naties bereid om te vechten tegen de rechtvaardige mensen. 
5. En zie, er was een dag van duisternis en duisternis, van verdrukking en van angst en kwelling en er kwam grote opschudding op de aarde, en de gehele rechtvaardige natie was verontrust uit angst voor hun vernietiging, die op het punt stond te vergaan. 
6. En zij riepen tot God, en op hun roep werd een kleine fontein een grote vloed van water, en het licht van de zon stond op, terwijl de nederigen werden opgewekt om de glorieuze te verslinden. 
7. Mordechai ontwaakte toen, na deze droom te hebben gezien, die God vastbesloten was te doen, overwoog hij het in zijn geest in een poging om de betekenis ervan te begrijpen. 

Hoofdstuk 12 
1. Deze Mordechai nam nu zijn rust aan het hof met Gabatha en Tharra, twee eunuchen van de koning, bewaarders van het paleis. 
2. En hij hoorde hun apparaat te veel dat ze van plan waren om hun handen op koning Artaxerxes te leggen, en dus informeerde hij de koning over dit apparaat. 
3. En de koning die de twee eunuchen onderzocht, zij biechtten op. En werden gewurgd, en er werd een verslag van deze dingen gemaakt, en ook Mordechai schreef er over. 
4. En de koning beval Mordechai om aan het hof te dienen, en beloonde hem. Er was echter een Agagite, genaamd Haman zoon van Amasdathus, die in grote eer was met de koning die Mordechai en zijn volk probeerde te molesteren vanwege de twee eunuchen die werden gedood omdat Mordechai de koning informeerde. 

Hoofdstuk 13 
1. De kopie van de brief was nu dit; De grote koning Artaxerxes aan de prinsen en gouverneurs die onder hem van India aan Ethiopië in een 127 provincies zijn. 
2. Hoewel ik een machtige koning ben en heerschappij over de hele wereld heb, heb ik mezelf niet verheven vanwege mijn gezag, maar ik heb mezelf geleid met rechtvaardigheid en mildheid. Ik wilde mijn koninkrijk vredelievend houden, wat het verlangen van iedereen is, en doorgangen openen naar de uiterste kust, zodat iedereen zijn handel kan drijven. 
3. Dus vroeg ik mijn raadgevers hoe dit tot stand kan worden gebracht, en Haman, mijn wijze lieve en betrouwbare raadgever, die de eer heeft tweede te zijn in het koninkrijk, verklaarde ons dat er een natie is verspreid onder de naties van de wereld waarvan de wetten in strijd zijn met alle naties, en zij verachten voortdurend de geboden van de koning die zich verzetten tegen de eenheid en vrede van ons koninkrijk. 
4. En zo toen het ons bekend werd dat dit ene volk zich tegen de hele wereld zette om hun eigen instellingen te behouden, en ongehoorzaam te zijn aan onze instellingen waarin ze ons veel schade berokkenen en de vrede en harmonie van ons koninkrijk verstoren, 
5. Daarom hebben we bevolen dat alles wat door Haman wordt opgemerkt, met hun vrouwen en kinderen zal worden vernietigd door het zwaard van hun vijanden zonder enige genade of medelijden op de 14e dag van de 12e maand Adar van dit jaar. 
6. Opdat alles wat van vroeger tot nu ongehoorzaam is geweest in één dag vernietigd kan worden, opdat er voortdurend vrede in ons koninkrijk kan blijven. 
7. Toen bad Mordechai tot de Heer en vertelde zijn wonderlijke daden; "O Heer, gij, de Almachtige Koning, de hele wereld is in Uw macht, er is niemand die U kan weerstaan als U Israël wilt redden. 
8. Gij hebt hemel en aarde gemaakt, en alles wat wonderlijk is onder de hemel, Gij zijt de Heer van allen en niemand kan U tegenwerken, en wetende alles wat U hebt gezien, dat het niet uit trots of minachting was dat ik weigerde te buigen voor die trotse Haman. 
9. Want Ik was klaar voor het goede en de redding van Israël om de zolen van zijn voeten te kussen, maar ik deed dit in Uw angst dat ik niet de heerlijkheid die aan U toebehoort aan een man zou geven, noch zal ik iemand anders aanbidden dan U, o Heer. 
10. En nu o Heer Koning en God van Abraham, spaar Uw volk voor onze vijanden verlangen om ons te vernietigen Uw erfenis, die U vanaf het begin hebt gehad. 
11. Veracht niet het gedeelte dat U uit Egypte hebt verlost, hoor mijn gebed en wees genadig 
aan Uw volk, verander ons verdriet in vreugde, zodat wij kunnen leven en Uw naam O Heer prijzen, vernietig niet O Heer de monden die U prijzen.' 
12. En heel Israël huilde op een achtige manier met al hun macht, want zij waren in gevaar van de dood. 

Hoofdstuk 14
1. En koningin Esther wendde zich ook tot de Heer in dit gevaar, zij stelde haar koninklijke kleding uit door kleding van angst en rouw aan te trekken, en in plaats van kostbare zalven bedekte zij haar hoofd met as, en vernederde haar lichaam met vasten. En op alle plaatsen waar ze blij was geweest trok ze haar haar uit. 
2. En zij bad tot de Here God van Israël zeggende; "O mijn Heer, gij zijt Koning, help mij een desolate vrouw die geen helper heeft dan U, en mijn behoefte ligt voor mij. 
3. Uit mijn jeugd heb ik in de stam van mijn familie gehoord dat U Heer Israël uit alle mensen hebt weggenomen, en onze vaders van vroeger voor een eeuwigdurende erfenis, en U hebt uitgevoerd wat U hen hebt beloofd. 
4. En nu, wij hebben voor U gezondigd, daarom heeft U ons in de handen van onze vijanden gegeven, want wij hebben hun goden aanbeden, en U Bent Heer rechtvaardig. 
5. Maar zij zijn er niet van overtuigd dat zij ons in bittere gevangenschap hebben, maar hebben hun handen geslagen met hun afgoden, zodat zij kunnen afschaffen wat U hebt beordend, om Uw erfgoed te vernietigen en om de monden van hen te stoppen die U prijzen. 
6. Om de glorie van Uw huis en van Uw altaar te doven, om de monden van de heidenen te openen om de macht van afgoden te prijzen, om een bederfelijk ding met een eeuwige naam te noemen. 
7. O Heer, geef Uw scepter niet aan hen die niets zijn, en laat hen niet lachen om onze val, maar hun apparaten op zichzelf richten en hem markeren die tegen ons begonnen is. 
8. Maak Uzelf bekend in tijden van onze kwelling O Heer, en geef mij vrijmoedigheid O Koning der naties, en Heer van alle macht. 
9. Leer me hoe ik voor de leeuw moet spreken, om zijn hart te draaien zodat hij boos zal zijn op onze vijand, zodat hij aan zijn einde komt voor zijn eigen apparaten, en ons verlost, en Uw dienstmeid die geen andere helper heeft. 
10. Gij weet dat ik niet glorieer in de eer die ik heb met het onrechtvaardige, en ik verafschuw dit vreemde en heidense huwelijk. 
11. Gij weet, o Heer, dat het noodzakelijk is, en dat ik dit teken van hoogbewoning niet tel, dat op mijn hoofd draagt, wanneer ik mij moet tonen, en ik beschouw het als smerige vodden, en draag het niet wanneer ik alleen ben. 
12. En dat Uw dienstmaagd niet van Haman's tafel heeft gegeten, noch dat ik vreugde op de koninklijke tafel had, noch heb ik gedronken van de wijn van het drankoffer. 
13. Uw dienstmaagd heeft nooit vreugde gehad sinds de dag dat zij hier werd gebracht, behalve in U o Heer God van Abraham. 
14. Hoor de stem van de desolate O Heer boven alles, verlos ons uit de handen van de goddelozen, en mij uit mijn angst.' 

Hoofdstuk 15 
1. En op de derde dag trok ze haar dagelijkse kleren uit en trok het koninklijke kledingstuk aan, en ze was heel mooi en riep de Heer de Heiland aan die alle dingen ziet. 
2. En zij nam twee dienstmeisjes met zich mee, en leunde op de ene om zichzelf daintily te dragen, terwijl de andere haar trein droeg, en haar gezicht was erg mooi en mooi en vreugdevol, maar haar hart was vol angst en angst. 
3. En nadat ze door alle deuren was gegaan die ze binnenkwam en voor de koning stond die op zijn koninklijke troon zat gekleed met zijn gewaad van majesteit glinsterend met goud en edelstenen, was hij daarom verschrikkelijk om naar te kijken. 
4. Toen hij toen zijn ogen ophief en naar haar keek, werd de koningin bleek en zonk in flauwe buiging haar hoofd op haar dienstmeid. 
5. Toen veranderde de Heer het hart van de koning in mildheid en hij maakte zich zorgen om haar, en toen hij van zijn troon sprong, ving hij haar in zijn armen zodat ze weer zichzelf werd. 
6. En hij sprak vriendelijk tegen haar zeggen; "Wat is het Esther, ik ben je broer, wees van goede moed, dit gebod gaat over alle anderen, niet over jou, je zult niet sterven." (Want het was de wet dat wie onuitgenodigd voor de koning komt, zal sterven). 
7. Zo hield hij de gouden scepter omhoog die haar schouder aanraakte, en hij kuste haar en zei; Praat met me. Toen zei ze; "Toen ik u zag, was het alsof ik een engel van God zag, en mijn hart was verontrust om uw grote majesteit. 
8. Want u bent zeer prachtig en uw gelaat vol glorie." En toen zij zo sprak, viel zij opnieuw flauw en viel naar beneden, toen was de koning verontrust, en zijn dienaren ook, en zij troostten haar. 

Hoofdstuk 16
De koningsbrief. 
1. De grote koning Artaxerxes aan de prinsen en gouverneurs van de 127 provincies van India tot Ethiopië, en aan alle trouwe onderdanen, groeten. 
2. We hebben ontdekt dat er velen zijn die de genade van hun prinsen misbruiken en ondeugend zijn geworden door de eer die hen is verleend, zodat ze niet alleen de onderdanen onderdrukken, maar ook degenen die hen tot zo'n hoge functie hebben verheven, onder de voet treden. 
3. En ze strijden niet alleen zonder dankbaarheid tegen natuurlijke vereisten, maar zijn zo verblind in hun trots dat ze denken dat God die alle rechtvaardige ziet, zo'n ontrouw niet zou straffen. 
4. En zij bedriegen goede vorsten in die zin dat zij onschuldig bloed vergieten en gevaren in gevaar brengen, zoals hen getrouw dienen. 
5. Hun voorbeelden zijn niet alleen te vinden in de oude verslagen, maar van dag tot dag wordt gevonden hoeveel pijn en verdriet deze ongelovige raadgevers verkrijgen. 
6. Sinds nu worden wij het om naar deze dingen te kijken, zodat er in de toekomst vrede in ons koninkrijk kan zijn, moeten we door omstandigheden soms de geboden veranderen wanneer we ontdekken dat het anders is dan dat het aan ons werd gemeld, en niet overhaast te werk gaan. 
7. Haman dan, de zoon van Hamadatha, een Macedoniër, niet van het bloed van Perzen, en ver van onze goedheid, die door ons als gast is ontvangen, die als we het eens zijn met alle naties onze gunst hebben verkregen, en die we hebben opgevoed om hem onze vader te noemen, en die door iedereen werd geëerd als naast de koning. 
8. Deze is zo trots geworden dat hij ons ons leven en koninkrijk heeft ontnomen, want hij heeft door sluwheid en bedrog de vernietiging van Mordechai gezocht, die door zijn trouw en goedheid ons leven heeft gered, evenals de schuldloze Esther die een deelgenoot van ons koninkrijk is, en ook haar hele natie, deze beschuldigde hij ten onrechte. 
9. Hij echter dat wanneer degenen die ons bewaken afwezig zouden zijn, om ons te vermoorden en het koninkrijk van de Perzen naar de Macedoniërs te brengen. 
10. Maar we hebben ontdekt dat de Joden, die de roekeloze ellendeling wilde doden, niet schuldig waren, en dat ze uitstekende wetten hebben als kinderen van de Hoogste de grootste en eeuwige God, die onze voorvaderen en dit koninkrijk gaven, en die het tot op de dag van vandaag onderhouden. 
11. Daarom zult u niet handelen volgens de brief die Haman heeft verzonnen, want vanwege die daad zijn hij en zijn hele familie opgehangen in de poort van Susa, want zo heeft de Here God hem snel beloond zoals hij verdiende. 
12. Maar dit gebod, dat wij u nu hebben gezonden, zult u in elke stad verklaren dat de Joden vrijelijk hun wetten mogen houden. En als iemand hen kwaad wil doen op de 14e dag van de 12e maand Adar, dan zul je hen beschermen zodat ze zich daarop kunnen wreken. 
13. Want de Almachtige God is veranderd in vreugde die dag waarin het uitverkoren volk zou zijn omgekomen. Onder al uw andere feestdagen zult u deze dag daarom nu, en hierna, met vreugde houden, zodat het goed kan zijn met ons en iedereen die trouw is aan de Perzen. 
14. En de natie of de stad die dit bevel niet zal houden, zal met vuur en zwaard worden vernietigd, zodat noch mensen, noch dieren noch vogels daarin ooit zullen kunnen leven.