Baruch    

De brief van 
De Heer heeft mensen gemaakt en hem zijn leven gegeven, maar wie begrijpt wat hij feitelijk heeft ontvangen? Zo brengt de Heer hem om de andere kant van het hek te aanschouwen, wat het leven is zonder God, of om Hem als vijand te hebben, en zo zal de mens Hem en Zijn gaven erkennen. 

Naar Index

Hoofdstuk 1
Voorwoord. 
1. Dit zijn de woorden die Baruch, de zoon van Nerias, zoon van Masssias, zoon van Sedecias, zoon van Asadias, zoon van Chelcias, in het vijfde jaar in Babylon had geschreven op de zevende dag van de maand op het moment dat de Chaldeeërs Jeruzalem hadden ingenomen en met vuur hadden verbrand. 
2. (jaren later dan) Baruch las de woorden van dit boek in de hoorzitting van Jechonias, de zoon van Joachim koning van Juda, en in de oren van alle mensen die kwamen om het te horen, de edelen, de zonen van de koning, en de oudsten van het volk vormen de laagste tot de hoogste van alles dat woonde in Babylon aan de rivier sud. 
3. En zij huilden en vastten voor de Heer, en maakten een verzameling geld naar ieders vermogen, om naar Jeruzalem te sturen naar Jochim, de hogepriester die de zoon was van Chelcias, zoon van Salom, en naar alle priesters en mensen die in Jeruzalem waren. 
4. Dit was op het moment dat Baruch de schepen van het huis van de Heer ontving die uit de tempel werden uitgevoerd, om ze terug te brengen naar het land Juda op de tiende dag van de maand Sivan. 
5. Dit waren de zilveren vaten die Zedekia, zoon van Josia koning van Juda, had laten maken, en die Nebukadnezar koning van Babylon samen met Jechonia's en de prinsen had weggevoerd, en de gevangenen, de machtige mannen, het volk van het land, van Jeruzalem naar Babylon. 
6. En zij zeiden; Zie, wij sturen u geld, zodat u brandoffers en zondeoffers, wierook en voedseloffers kunt kopen en deze op het altaar van de Heer, onze God, kunt aanbieden. 
7. En bid voor het leven van Nebukadnezar, en voor dat van Balthasar zijn zoon, opdat hun dagen op aarde de dagen van de hemel mogen zijn, zodat de Heer ons kracht en goede dagen zal geven om te leven in de schaduw van Nebukadnezar koning van Babylon, en onder die van Baltasar zijn zoon, en wij zullen hen lang dienen en gunst vinden in hun ogen. 
8. Bid voor ons tot de Heer, onze God, want wij hebben gezondigd tegen de Heer, onze God, en tot op de dag van vandaag is Zijn woede en toorn niet van ons afgewend. 
9. En lees dit boek dat wij u hebben gezonden om te belijden in het huis van de Heer op de feestdagen en plechtige dagen. 


Israël erkent schuld. 
10. En u zult zeggen; "Aan de Heer behoort gerechtigheid, maar voor ons verwarring, zoals het op deze dag is overgegaan op die van Juda en Jeruzalem, en zijn koningen en prinsen, en op de priesters en profeten en op onze vaders. 
11. Want wij hebben gezondigd voordat de Heer Hem ongehoorzaam was, wij luisterden niet naar Zijn stem om te wandelen in de geboden die Hij ons openlijk gaf sinds de dag dat Hij onze voorvaderen uit het land Egypte bracht. 
12. Tot op de dag van vandaag zijn we ongehoorzaam geweest aan de Heer, onze God, die nalatig was in het niet horen van Zijn stem. 
13. Daarom klampen deze kwaden zich aan ons vast, de vloek die de Heer door Mozes zijn dienaar benoemde op het moment dat Hij onze vaders uit Egypte bracht om ons een land te geven dat met melk en honing stroomt. 
14. We hebben ook niet geluisterd naar de stem van onze God volgens alle woorden van de profeten die Hij naar ons gezonden, maar ieder mens volgde de verbeelding van zijn eigen goddeloze hart om vreemde goden te dienen die kwaad verrichtten in de ogen van de Here God. 

Hoofdstuk 2
Gods rechtvaardige oordeel. 
1. Daarom hield de Heer Zijn woord dat Hij tot ons sprak en tot onze rechters en onze koningen en vorsten die ons regeerden, en tot alle mannen van Israël en Juda. 
2. Om ons grote plagen te brengen, voor de dingen die in Jeruzalem zijn gebeurd, wat niet onder de hele hemel is gebeurd, zelfs zoals het in de wet van Mozes is geschreven, dat een man het vlees van zijn eigen zoon en dochter zou eten. 
3. Daarom heeft Hij hen geleverd om onderworpen te worden aan alle koninkrijken om hen heen voor een verwijt en verlatenheid. 
4. En wij werden neergeworpen, en niet verheven, omdat wij zondigden tegen de Heer, onze God, door niet gehoorzaam te zijn aan Zijn stem. 
5. Aan de Heer behoort onze God gerechtigheid, terwijl aan ons en onze vaderen openlijke schaamte behoort, zoals het nu is. 
6. Want al deze plagen die de Heer tegen ons heeft uitgesproken, zijn over ons gekomen, en toch hebben we niet voor de Heer gebeden dat ieder van ons zich zou kunnen afkeren van de verbeelding van ons boze hart. 
7. Daarom waakte de Heer over ons voor het kwaad, en bracht dit over ons, want de Heer is rechtvaardig in al Zijn werken die Hij ons geboden heeft. 
8. Maar we luisterden niet naar Zijn stem om te wandelen in Zijn geboden die Hij voor ons had gesteld. van bekering. 


Gebed van bekering
9. En nu, Here God van Israël, die Uw volk met grote macht en hoge autoriteit uit het land Egypte heeft gebracht door middel van tekenen en wonderen die Uzelf een naam maken, zoals het nu is. 
10. Wij Heer, onze God, hebben gezondigd, wij hebben goddeloos gedaan, onrechtvaardig handelend in al Uw verordeningen, Laat nu Uw toorn zich van ons afkeren, want wij zijn slechts weinigen over onder de heidenen waar U ons hebt verstrooid. 
11. Hoor onze gebeden, Heer en onze petitie, en verlos ons omwille van Uw eigen bestwil, geef ons een gunst in de ogen van hen die ons hebben weggeleid, opdat de hele aarde weet dat U de Heer bent, onze God, omdat Israël en zijn nageslacht bij Uw naam wordt genoemd. 
12. O Heer, kijk neer vanuit Uw heilige huis en beschouw ons, buig uw oor Heer om ons te horen, open Uw ogen en zie. 
13. Want de doden in de graven, wier zielen uit hun lichaam zijn weggenomen, kunnen Uw heerlijkheid en gerechtigheid niet prijzen. 
14. Maar de ziel die zeer bedroefd, neerbuigend en zwak is, en de ogen die falen en de hongerige ziel zullen U lof en gerechtigheid geven. 
15. Wij Heer, leggen onze smeekbede niet voor U voor onze gerechtigheid of voor die van onze vaderen of van onze koningen, maar voor Uw barmhartigheid, volgens Uw toorn en verontwaardiging over ons. 
16. Want Gij sprak door Uw dienaren, de profeten zeggen Aldus zegt de Heer; zaai op je schouders en dien de koning van Babylon, 
17. En als u de stem van de Heer niet hoort om de koning van Babylon te dienen, zal ik uit de steden Juda en jeruzalem de stem van blijdschap en vreugde verwijderen, en die van de bruidegom en bruid, en het hele land zal verlaten zijn van zijn inwoners. 
18. Maar wij zouden niet naar Uw stem luisteren om de koning van Babylon te dienen, daarom hield U Uw woord, zodat de beenderen van onze koningen en die van onze vaders van hun plaatsen zouden worden weggenomen. 
19. En zij worden uitgeworpen tot de hitte van de dag en tot de vorst van de nacht, en het huis dat door Uw naam wordt genoemd, gij hebt, zoals het nu is, afval gelegd voor de goddeloosheid van het huis van Israël en dat van Juda. 
20. O Heer, onze God, U hebt met ons te maken gehad volgens Uw goedheid en met grote barmhartigheid, zoals U door Mozes sprak op de dag dat U hem beval Uw wet te schrijven voor de kinderen israëls die zeiden; 
21. Als u Mijn stem niet zult horen, dan zal deze menigte zeker tot een klein aantal onder de volken worden gemaakt waar Ik hen zal verstrooien. 
22. Want ik wist dat zij Mij niet zouden horen, want het is een volk met een stijve nek, maar in het land van hun gevangenschap zullen zij zich bekeren en erkennen dat Ik hun God ben. 
23. Want Ik zal hen een hart en oren geven om te horen, en zij zullen Mij prijzen in het land van hun gevangenschap, en nadenken over Mijn naam en terugkeren uit hun stijve nek en slechte daden. 
24. Want zij zullen zich de weg herinneren van hun vaderen die voor de Heer gezondigd hebben, en Ik zal hen opnieuw in het land brengen, dat ik met een eed aan hun vaders Abraham Isaak en Jakob heb beloofd, en zij zullen er heren van zijn. 
25. En Ik zal hen vermeerderen en zij zullen niet verminderd worden, en Ik zal een eeuwig verbond met hen sluiten om hun God te zijn, en zij zullen Mijn volk zijn, en Ik zal Mijn volk Israël niet meer verdrijven uit het land dat Ik hen gegeven heb. 

Hoofdstuk 3 
1. Heer Almachtige, God van Israël, in de angst van onze ziel, en in onze verontruste geesten roepen wij tot U. 
2. Hoor O Heer en heb genade, want U bent genadig en hebt medelijden met ons, want wij hebben voor U gezondigd, want opnieuw verdraagt O Heer U eeuwig, maar wij vergaan voor alle eeuwen. 
3. O Heer Almachtige God van Israël, hoor nu het gebed van Uw kinderen die in de kaken van de dood zijn, die voor U gezondigd hebben en niet naar U luisteren, om welke reden deze plagen op ons afkomen.
4. Denk niet aan de ongerechtigheden van onze voorvaderen, maar denk aan Uw naam, want zijt gij niet de Heer, onze God? Daarom zullen wij U prijzen. 
5. En om deze reden heeft U angst in ons hart gebracht met de bedoeling dat we Uw naam zouden aanroepen en U in onze gevangenschap zouden prijzen. 
6. Want wij hebben alle ongerechtigheden van onze vaderen die voor U gezondigd hebben, aanschouw, wij zijn tot op de dag van vandaag in onze gevangenschap, waar U ons hebt verstrooid voor een verwijt en een vloek volgens alle ongerechtigheden van onze vaderen die van U, onze God, zijn vertrokken.

 
Wijsheid de sleutel tot het leven. 
7. Hoor Israël de geboden van het leven, geef oor om wijsheid te begrijpen. Hoe komt het dat jullie in het land van jullie vijand wegkwijnen, dat jullie in een vreemd land zijn en jullie onder de doden bevuilen, dat jullie geteld worden als degenen die in het graf liggen? 
8. Je zag de fontein van wijsheid, want als je god in de weg had gelopen , zou je voor altijd in vrede hebben geleefd. 
9. Leer daarom nu de juiste wijsheid dat je kunt komen om te erkennen wie Hij is die goederen en vreugde en vrede met een lang leven verleent. Wie weet waar ze woont? Wie is er in haar schatkamers gekomen? 
10. Waar zijn de vorsten van de naties die heersten over de wilde beesten, die speelden met de vogels van de hemel, die zilver en goud verzamelden waarop mannen hun vertrouwen stelden, en nooit genoeg hadden? 
11. Ze wilden graag goud en zilver verzamelen, wat allemaal voor niets is, ze stierven toen ze het koninkrijk des doods binnengingen, en anderen namen hun plaats in. 
12. De nakomelingen die op de aarde leefden, zagen het licht, maar zij wisten niet op welke manier kennis gevonden zou kunnen worden, noch begrepen zij de wegen daarvan, maar verachtten het, en ook hun kinderen raakten verloren. 
13. Er werd niets van haar gehoord in Kanaän, noch is het gezien in Teman, de kinderen van Hagar zoeken naar aardse wijsheid, en terwijl de kooplieden van Merah en Teman denken begrip te hebben - zij kennen niet de weg van begrip, noch hebben zij wijsheid gevonden. 
14. O hoe glorieus is het huis van de Heer O Israël, en hoe breed en groot is de plaats van zijn bezit, zij heeft geen einde, zij is onmetelijk. 
15. In vroegere tijden waren er reuzen, beroemde krijgers, maar de Heer koos hen niet, noch gaf Hij hen de weg van kennis, in plaats daarvan werden ze vernietigd omdat ze geen wijsheid hadden en omkwamen in hun dwaasheid. 
16. Wie is naar de hemel gegaan om haar te nemen, of haar uit de wolken te halen? Wie is er over de zee gegaan en heeft haar gevonden voor kostbaar goud? 
17. Niemand kent haar weg waarop zij gevonden kan worden, maar hij die alle dingen weet kent haar, en heeft haar ontdekt met Zijn begrip. 
18. Hij die de aarde voor altijd voorbereidde en haar vulde met viervoetige beesten, Hij die het licht zendt, en wanneer Hij ernaar roept - het keert terug, gehoorzaamt het Hem. 
19. De sterren schijnen in hun orde en verheugen zich, en wanneer Hij hen roept om te verschijnen, antwoorden zij; Hier zijn we, en met vreugde geven we licht voor de wil van Hem die hen gemaakt heeft, dit is onze God, en er zal niemand anders zijn om met Hem vergeleken te worden. 
20. Hij heeft de wijsheid gesticht, en haar gegeven aan Jakob Zijn dienaar, en aan Israël Zijn geliefde, en daarna verscheen zij op de aarde, en leefde met u. 

Hoofdstuk 4
Jeruzalem klaagt over haar kinderen. 
1. Dit is het boek van de geboden van God, van de wet die eeuwig voortduurt, allen die het bewaren zullen tot leven komen, maar zoals het verlaten zal sterven. 
2. Keer uzelf o Jakob en neem het vast, loop door het licht dat uw weg verlicht, geef niet uw eer aan een ander, noch uw schat aan een vreemde natie. 
3. O gezegend zijn wij Israël, want de dingen die God behagen worden ons bekend gemaakt, wees van goede moed mijn volk, u bent gebleven omdat de Heer aan u heeft gedacht. 
4. Je werd aan de volken verkocht, niet voor vernietiging, maar omdat je Hem boos maakte, omdat je Hem provoceerde door hem aan duivels aan te bieden in plaats van aan Hem. 
5. Je bent de eeuwige God vergeten die je geschapen heeft, en je hebt jeruzalem bedroefd dat je verzorgde. 
6. Want zij zag de toorn van God voor jullie komen en zei: Luister naar u die in Zion woont, God heeft mij grote rouw gebracht, want ik heb de gevangenschap van mijn zonen en dochters aanschouwd die de eeuwige Tot hen heeft gebracht. 
7. Ik voedde hen met vreugde, maar met huilen en verdriet zag ik hen vertrekken, niemand verheugde zich over mij, een weduwe die velen in de steek liet. 
8. Ik ben verlaten voor de zonden van mijn kinderen, want zij zijn afgeweken van de wet van God, zij kenden niet Zijn statuten, noch liepen zij in de weg van Zijn geboden, noch drafden zij op de paden van Zijn discipline, in Zijn gerechtigheid. 
9. Kom u die rond Zion woont, en denk aan de gevangenschap van mijn zonen en dochters die de Eeuwige Over hen bracht. 
10. Want Hij heeft hen een natie van ver gebracht, een schaamteloze natie van een vreemde taal, die niet de oude noch medelijden kinderen respecteert. 
11. Zij hebben de geliefde kinderen van de weduwe weggevoerd en haar verlaten, die alleen desolaat was als zonder dochters. 
12. Maar hoe kan ik u helpen? Hij die jullie deze plagen heeft aandeden zal jullie verlosseren uit de handen van jullie vijanden, jullie kinderen, jullie weg gaan, want ik ben verlaten. 
13. Ik heb mijn vreugdevolle kleding uitgetrokken en zakdoek aangetrokken, en ik zal voor altijd tot de Eeuwige roepen. 


Troost voor de verbannenen. 
14. Wees van goede moed mijn kinderen, huil tot de Heer en Hij zal u verlosseren van de kracht van de hand van de vijand. 
15. Want mijn hoop is in de Eeuwige dat Hij u zal redden, en vreugde kwam tot mij van de Heilige One because of the mercy which shall soon come to you from Him our-Savior. 
16. For I sent you out with mourning and weeping, but God will give you to me again with joy and gladness forever. 
17. And just as now the neighbors of Zion have seen your captivity, so shall they shortly see your salvation from our God who shall come on you with great glory, and with the brightness of the Everlasting. 
18. Suffer the wrath that has come on you from God patiently my children, for your enemies persecuted you, but shortly you shall see his destruction, and you shall tread on his neck. 
19. My delicate ones had to walk on sharp roads, they were led away as a flock stolen by the enemy. 
20. But be of good comfort my children, cry to God, for you shall be remembered of Him who brought these things on you.
21. For like as it was in your mind to stray from God, so return now and seek Him ten times more. 
22. For He who brought these plagues on you shall again bring you everlasting joy with your salvation. 
23. Take a good heart O Jerusalem, for He that gave you that name will comfort you; miserable shall those be that afflicted you and who rejoiced at your fall. 
24. Miserable are the cities which your children served, she who kept your sons captive. 
25. For like as she rejoiced at your ruin, and was glad in your fall, so she shall be grieved for her desolation. 
26. For I will take away the rejoicing of her great multitude, and her pride shall be turned into weeping. 
27. For fire shall come on her from the Everlasting long to endure, and she shall be inhabited of devils for a great time. 
28. O Jerusalem look around towards the east, and behold the joy that comes to you from God, look your sons are coming, those who were led away, they come together from the east and from the west by the word of the Holy One rejoicing in the glory of God.

Hoofdstuk 5
Blij met verlossing.
1. Verwijder O Jeruzalem het kledingstuk van uw rouw en trek de schoonheid van de heerlijkheid aan die voor altijd van God komt.
2. Leg om je heen een dubbel kleed van de gerechtigheid dat van God komt, en zet een Diadeem op je hoofd van de heerlijkheid van de Eeuwige.
3. Want God zal uw helderheid tonen aan elk volk onder de hemel, want uw naam zal voor altijd van God geroepen worden, de vrede van gerechtigheid en de beloning van Godsvrucht.

4. Sta op O Jeruzalem, sta hoog, kijk naar het oosten en aanschouw uw kinderen verzameld van het westen naar het oosten door het woord van de Heilige die zich verheugt in de herinnering aan God.
5. Want zij vertrokken te voet van u, en werden weggeleid door hun vijanden, maar God brengt hen tot u verheven met heerlijkheid als kinderen van het koninkrijk.
6. Want God zal elke hoge heuvel en elke zandbank afwerpen en elke vallei vullen, zodat Israël veilig in de heerlijkheid van de Heer kan gaan.
7. Bovendien zullen zelfs de bossen en elke zoet ruikende boom Israël overschaduwen door het bevel van God.
8. Want God zal Israël leiden met vreugde in het licht van Zijn heerlijkheid en met de barmhartigheid en gerechtigheid die van Hem komt.