WOORD VAN DE HEER AAN ISRAËL
Naar
Index
HOOFDSTUK 28
1. Tot uw voorvaderen sprak de Heer tot u O Israël door Zijn profeet Jeremia, en deze dag heeft de Heer mijn hart doen opwaaien om tot u de woorden te spreken die eerder gesproken werden. Uw voorvaderen zouden nu niet horen, en daarom werd uw land verwoest, en de Heer balling hen en hun kinderen die van hen overbleven, met Zijn zwaard dat hen volgde.
2. Daarom ben je nu deze dag na zoveel dagen weinig in aantal. Maar volgens Zijn belofte heeft Hij jullie doen terugkeren naar het land van jullie erfenis, op dien wijze dat jullie het zouden bezitten, zodat jullie de Heer opnieuw in waarheid zouden dienen met heel je hart en heel je ziel.
3. En nu u ziet hoe trouw de Heer met u is, wilt u dan niet in ruil daarvoor ook trouw aan Hem zijn, aangezien Hij ziet dat Hij u opnieuw heeft doen terugkeren en weer een natie is? Is het niet alleen eerlijk en rechtvaardig dat u Hem nu eert en niet gelijk bent aan uw voorouders, die voor hun zonden tegen Hem die Hij in de handen van hun vijanden heeft gegeven, (van de laatste tijd de Duitsers) gedood moeten worden?
4. Jullie kennen het heel goed jullie kinderen van Jacob, van nog niet zo lang geleden, die vreselijke holocaust op jullie. Hadden deze dingen je niet een lesje moeten leren, samen met Zijn genade om jullie weer een natie te laten zijn?
5. Israël, o Israël, uit de rapporten die ik hoor, heb je geen vijanden nodig, je bent je eigen ergste vijand, absoluut vastbesloten om jezelf op zoveel manieren te vernietigen. Waarom zou ik de moeite nemen om je goed nieuws te brengen, of je buren in te perken, als je echte vijand binnen je grenzen is, je eigen zelf.
6. O mijn lieve mensen, ik zal tot u spreken de woorden die in mij gegeven worden, of ze nu voor vrede zijn, of voor oorlog, of ze nu uit vreugde of voor vernietiging zijn. Mijn hart O mijn Heer is vol verdriet in mij, mijn ledematen schudden, mijn hart zakt diep in mij, het is een verschrikkelijk visioen, iets vreselijks dat mijn ogen aanschouwen.
7. Ik zie een vernietiging van mijn geliefde, grote pijn voor hen die mij dierbaar zijn, omdat u O Israël niet naar mij zult luisteren, omdat u weigert de Heer en Zijn woord voor u te horen.
8. Daarom zullen degenen van wie ik zoveel hou in pijn komen, zij die mijn hart dierbaar zijn, zullen vergaan. Hoe moet ik mij gedragen, hoe moet ik het verdragen, om deze pijnen te aanschouwen om op mijn geliefde te komen?
9. Gij hebt mij geschapen voordat ik in de schoot van mijn moeder werd gevormd, en Gij hebt mij een koninklijk erfgoed aangewezen, op die ik zou kunnen zijn voor een ster voor de volken, en voor een stem voor Uw volk.
10. Hoor daarom Zijn stem mijn geliefde, en wees niet koppig, ik ben gekomen als een gekozene, en ik ging uit en keek naar de naties, en ik zag Israël en zijn volk ver en dichtbij.
11. Met de wijsheid die mij gegeven is, werd ik als iemand die test, als iemand om te aanschouwen wat er van de aarde is en wat van de hemel is, om te bepalen wat goed en wat slecht is, om te weten wat rijp is voor het eten, en dat wat niet voor consumptie is.
12. En zo hoorde ik vele stemmen zoeken naar vrede en vrede verkondigen. Ik hoorde het geluid van restauratie, en hoe alles goed komt. De vijand zal ons niet overwinnen, omdat de Heer Zijn beloften heeft gedaan, Hij zal ons verblijf zijn en we zullen geen vernietiging meer zien.
13. En ja, zelfs ik sprak tot u, niet om enige angst te hebben, maar dat u zult worden verlost, dat vrede tot u zal komen. Maar ik sprak over een tijd, en van een tijd, van een uur, en van nog een andere om het te volgen, en over nog een andere daarna.
14. Dus dan mijn geliefde ik ben een boodschapper van goede tijdingen naar Jeruzalem, maar daarmee zal ik de tijdingen van wat daarna zal zijn niet onthouden, en daarna opnieuw. Ik moet u verkondigen wat het woord van de Heer in mij is en tegen u zeggen dat u zult worden verlost.
15. Maar dat Hij, de Heer, u zal verlossen in gerechtigheid, en met gerechtigheid, hoe daarom - Hij zal de Verlosser van hen zijn die zich tot Hem wenden, maar om hen te vernietigen die weigeren naar Zijn woord te luisteren.
16. En zoals ik heb gezien, is het jullie allemaal vastbesloten om afgesneden te worden, om vernietigd te worden door de Heer, uw God. Niet je vijanden om je heen zijn van enige angst of schade aan je, maar je bent je eigen angst, je eigen vernietiging.
17. In uw onwetendheid brengt u uzelf nog een holocaust aan, niet van de Duitsers, maar van de Heer, uw God.
18. Als de Heer en Zijn belofte aan Abraham er niet waren, zou er niets meer van u overblijven, dan zou u ten volle uitgeroeid worden, net zoals de heidenen zouden zijn.
19. En zo moet ik in de nood van mijn hart aan u uitspreken wat u niet wilt horen, dat wat velen van u leuk vinden, zal niet tot u komen. En dit is het woord O mijn geliefde:
20. "Uit het noorden, uit de noordelijke landen van de heidenen zal het kwaad over u, op uw land en op alle inwoners daarvan uitbreken." Je zult jezelf misschien leuk vinden om weer een natie te zijn, en om je hand te hebben op de zaken van wat er moet zijn, maar het zal niet elk uur zo zijn.
21. Deze heidenen zullen Jeruzalem binnengaan en tegen al uw steden komen, en zij zullen vele duizenden onder u doden. Ze zullen je kinderen tegen een muur slaan en je vrouwen zullen vernederd worden, terwijl je huizen geplunderd worden. En ja, je dacht dat dit nooit meer over je heen zou komen nu je weer een natie bent.
22. Je wilt nooit meer een holocaust zien, waarin zovelen werden uitgehongerd. Uw gedachten en uw aspiraties zullen echter geen water vasthouden, omdat u water met een zeef draagt, geen verzegelde container.
23. Het is niet van zichzelf, van de volken, maar van de Heer om deze wrede heidenen van het noorden over u te hebben gebracht, om over u te oordelen, zoals Hij zei: "Op de vaders, en de kinderen, en de kinderen van de kinderen," wat betekent dat u mijn geliefde bent op deze dag, aan het einde van de zesde dag van Zijn schepping.
24. Hij, de Heer, zal het oordeel tegen u uitspreken voor uw afvalligheid om Hem in de steek te laten en om niet tot Hem terug te keren zoals u had moeten doen.
25. En hoe mijn geliefde, bent u gekomen om zo'n haat te hebben voor de christenen, die u nooit kwaad hebben gedaan? Als een Egyptenaar je slaat, ga je dan naar een Amerikaan in ruil, iemand die je nooit heeft aangeraakt?
26. Is daar enige rechtvaardigheid in, heeft dat èbeso toch zin? Hoe ben je zo onwetend geworden in gedachten en daden?
27. Heeft de Heer u geen goede kennis geleerd, was de Thora niet bij u en zijn profeten, hebben zij geen schriftelijk verslag achtergelaten? Hoe ben je dan zo onkenbaar geworden van alles wat daarin geleerd wordt?
28. De Heer smeekte u door te zeggen: "Wat verkeerd vonden jullie vaders in mij dat zij ver van mij afgingen, en na waardeloosheid gingen en waardeloos werden?
29. Zij zeiden niet: "Waar is de Heer die ons uit het land Egypte heeft opgevoed, die ons in de wildernis heeft geleid, in een land van woestijnen en putten, in een land van droogte en diepe duisternis, in een land waar niemand doorheen gaat, waar niemand woont?"
30. En ik bracht u in een overvloedig land om te genieten van zijn vruchten en zijn goede dingen. Maar toen jullie binnenkwamen bezoedelden jullie Mijn land en maakten mijn erfenis tot een gruwel. De priesters zeiden niet: "Waar is de Heer?" Zij die met de wet omgaan, kenden Mij niet. de heersers hebben mij overtreden. de profeten profeteerden door ba'al, en gingen achter dingen aan die niet profiteren."
31. Dit zijn enkele van de woorden waarvan u geen ware afrekening hebt, want als u dat inderdaad had gedaan, zoals u zou beweren, zou u het goede verstand hebben gehad om op uw borst te kralen en te zeggen; Ja, we hebben verkeerd gedaan, laten we terugkeren naar de Heer, misschien zal Hij genadig zijn.
32. Omdat u dat daarom niet hebt gedaan, zegt de Heer: "Daarom vecht ik nog steeds met u, zegt de Heer, en met de kinderen van uw kinderen zal ik strijden."
33. Jullie, mijn dierbaren van deze tijd in wat de heidenen de eenentwintigste eeuw noemen, jullie zijn de kinderen van deze kinderen, en Hij zal zeker met jullie strijden.
34. Ben ik geen teken o Israël, is mijn woord niet als goud en zilver, en zoals elk kostbaar ding dat moet worden gehad voor hen die wijs zijn, die wel terugkeren naar de Heer? Dat zijn ze zeker, maar tot wie zal ik spreken dat zij zullen luisteren?
35. Jeremia sprak het woord, en nu spreek ik door dezelfde Heilige Geest tot u deze dag; "Waarom gaan uw heersers naar Amerika om hun smaak van hen te hebben, of naar een natie van deze heidenen, op die u uw dorst naar hun wateren kunt lessen?
36. U vroeg van mij of ik hun heersers wilde smeken voor uw bestwil, maar ik weigerde, in plaats daarvan heb ik u mijn geliefden afgekeurd voor uw gebrek aan geloof. Als ik moet pleiten, zal ik met u pleiten omdat u mij dierbaar bent, terwijl ik voor deze niet-joodse heersers boos op hen ben.
37. Toen ik nog een jonge man was, zei ik: "Wat zijn deze heersers van de aarde voor mij?" Dit sprak ik minachtend, en zal ik nu komen met suiker en honing? Deze heersers kunnen maar beter luisteren naar het woord dat de Heer op mijn lippen zal plaatsen, of ze zullen verdraaid worden in een schijn die zelfs deze niet zullen herkennen.
38. "Het drinken van de wateren van de Nijl," zo zei de Heer over uw voorvaderen door Jeremia. En wat doet u, de kinderen van de kinderen daarvan, zo niet precies hetzelfde, het drinken van de wateren van het grotere Egypte, dat zich vertaalt in de wereld als geheel? Ik ben ontzet over u, dus ik heb u geantwoord, en zo ben ik tot op de dag van vandaag.
39. En wat als u deze dag zou terugkeren, wat als u zich zou wassen met lye en veel zeep, zoals de Heer zei, hoe zult u dan schoon zijn? Je kunt niet zomaar worden opgeslagen, zelfs schuurpapier op je tedere huid zal de vlek niet verwijderen. Je huid moet van je afgescheurd worden als dan misschien de vlek van je gilde verwijderd kan worden.
40. Hoor wat ik zei en begrijp het woord als je zo bekwaam bent. Want met betrekking tot de lye en de zeep zei de Heer: "De vlek van jullie schuld is nog voor Mij."
41. U aanbidt afgoden, de Thora, niet meer dan een boek, gemaakt van een boom, en de talmoed, de regels van uw eigen makelij. En het is u zeer bekend hoe een zekere Jezus buiten Jeruzalem werd gekruisigd door het ontwerp van uw voorvaderen, door uw Levieten. En zo weet je heel goed hoe de Stier van het offer inderdaad werd aangeboden. En waarom ontken je het dan tot op de dag van vandaag?
42. Uw holocaust O Israël is niets meer dan een legende, het is nooit gebeurd, geen enkele Jood is omgekomen, het is niet meer dan een legende, een leugen, verzonnen door u, alsof nu mensen medelijden met u zouden moeten hebben.
43. En nu ben je boos, maar waarom? En waarom zou ik het vandaag niet ontkennen? U ontkent dat de Stier, Christus Jezus, de Messias van God, die Hem werd aangeboden, en dat Hij nu aan de rechterhand van God zit.
44. Wat dus goed is voor de gans is goed voor de gans, is dat geen gezegde, een woord in betekenis? Heel goed dan mijn lieve Israël, jullie zonen van Jacob, jullie holocaust is net zo goed een legende omdat jij het zo wilt hebben.
45. Het is niet aan mij om de holocaust te ontkennen, net zoals er geen ontkenning van de Christus met mij is, maar u O Israël, ja u, en u ontkent vooral dat de holocaust ooit is gebeurd. Het is door uw eigen woorden, door uw eigen afvalligheid dat u dat doet.
46. U bespot de Heer, uw God, en maakt Hem voor een leugenaar, maar als u in de problemen komt, zult u Hem oproepen om u te redden? Wat voor hypocrisie is dit van jullie o mijn lieve Israël? Welke reden heb je Hem gegeven om je te redden en je vijanden voor je in te perken?
47. Als de Heer dan uw vijanden berisp, zoals Hij zal doen, en voor een tijdsruimte u aan uw grenzen zal beschermen, zal het dan voor uw rekening zijn o Israël? Zeker niet. Daarom zal ik doen wat mij gegeven is en zult u zich verheugen.
48. U vond het verschrikkelijk hoe deze Duitsers uw volk afslachten in die laatste holocaust, en dat was het inderdaad. Maar wanneer zult u tot het besef komen dat de Heer u in hun handen heeft gegeven voor uw zonden tegen Hem? En van deze Duitsers waren zij onwetend en blind om zich met jou te vergissen.
49. Als er enige kennis in hen was geweest, dan zouden zij hebben gezegd; "Geen Heer, wij zullen hen niet doden, noch schaden, omdat onze eigen zonden zo groot zijn als die van hen, en waarom zouden wij dan huichelaars worden om onszelf nog meer schade toe te brengen." "Zorg ervoor, Heer, maar wij zullen hen geen kwaad doen." Dit is wat ze hadden moeten zeggen en doen.
50. Ken dit O Israël, dat voordat het uitgaat, ik u erover vertel. Het is voor een teken en voor een teken dat de Heer jullie niet vergeten is, noch dat Zijn arm niet in staat is te redden. Maar als je er niet van leert, zul je gaan huilen, je vreugde zal veranderen in verdriet.
51. Ik, zelfs ik ben het teken, luister en hoor, en kom niet in opstand, hoor aan mijn elk woord, misschien kan er een vermindering zijn van het verdriet waarin u zult komen.
52. Dat u uiteindelijk zult worden verlost, is zekerder dan de hele hemel en aarde, maar wie van u zal verlost worden, mijn geliefde? Moet ik u nogmaals de woorden uitspreken die ik zo vaak heb gesproken? Hoe vaak moet ik het herhalen voor hen om in je in te gaan?
53. Vertel een leugen vaak genoeg en het zal worden geloofd, zo luidt een gezegde. Maar het lijkt mij dat de leugen slechts één keer moet worden uitgesproken om op te geloven, terwijl voor de waarheid duizend herhalingen niet volstaan.
54. Het is het voorschrift op voorschrift dat uit mijn lippen stroomt, net zoals u hebt gedaan, zodat het u zal worden aangedaan. Waarom vraag jij de Thora niet mee, waar jullie zo verliefd op zijn om jullie van jullie vijanden te redden? Vraag je talmoed om Iran van je grenzen te houden, want dit zijn je goden, je afhankelijkheid.
55. Je staat daar voor een bakstenen muur die zijn verzen reciteert, in plaats van in respect en nederigheid verwijder je hoofdbedekking, zodat je in werkelijkheid tot de ware God van de hemel kunt bidden.
56. Wel, laat deze verzen u redden van de Arabieren, of laat die muur, die jammerende muur zoals u die noemt, die uit het noorden ervan weerhouden Jeruzalem binnen te gaan om hem te verrukken. Of laat die hoeden en kippah's je op je hoofd doen om te voorkomen dat Iran een atoombom op je laat ontploffen.
57. Deze Iraniërs geven er niet om, en terwijl jullie voor een muur jammeren en kreunen alsof de God van de hemel daar te vinden is, of alsof jullie daarvoor meer gunst van Hem zullen ontvangen. Is die muur dan niet een obstakel voor jullie geworden, een struikelblok, waarop jullie jezelf ernstig pijn kunnen doen?
58. En waar ga je anders heen - alsof de Heer van de hemel daar te vinden is? Zijn dit niet jullie afgoden om de toorn van God over jullie te brengen?
59. Wat zei de Messias? "Ga naar je binnenkamer en sluit de deur voor jezelf om in het geheim te bidden, en de Heer die in het geheim ziet, zal je vergeven." Neem dat als een les, mijn liefste.
60. Wat doet u voor uw arme O Israël? En ja, ik spreek tot al die zonen van Jakob in andere landen, tot u spreek ik die niet aan zijn grenzen liggen, maar in vreemde landen, jullie zijn Israëlieten, broeders van hen die thuis zijn gekomen, en vasthoudend aan het land van uw erfgoed. Velen van jullie zijn rijk, omdat de Heer het jullie geschonken heeft, op die manier dat jullie hulp zouden kunnen zijn aan hen in nood.
61. Waar is nu uw hulp, waar is uw broederlijke liefde o u zonen van Jakob? Wilt u slechts een trinket geven van alles wat de Heer u geschonken heeft? Of wil je zeggen dat je door je eigen sluwheid jezelf verrijkte, leugens uitte en bedrog beoefende?
62. Draai je om en zorg voor de behoeften van je broeders, voor de behoeften van de armen en behoeftige, en wees genereus, zeer genereus, zie dan hoeveel meer de Heer op je zal toenemen.
63. Ik weet nu dat er sommigen onder u zijn met een genereus hart, en hun daden zullen niet worden vergeten, maar ik weet ook dat sommigen en hopelijk niet veel mij zullen minachten voor mijn woord, lovend dat ze niet gezondigd hebben.
64. Daarom, omdat u zei dat u niet gezondigd hebt en geen dwaling in uw wegen ziet, zal de Heer u in het oordeel brengen, en die stammen van de noordelijke landen zullen Israël binnenvallen en haar doen wat zij willen.
65. U wilt in andere landen niet naar huis, met alle problemen en bedreigingen die u ervan hoort. Je voelt je veiliger door deze heidenen onder wie je je op je gemak voelt. Maar dit zeg ik
tegen u in de Geest van uw Messias met mij, op dat u het niet beter zult doen, omdat de Heer deze heidenen heeft verworpen op wie u vertrouwt.
66. Hij, de Heer, want de goddeloosheid van deze volken zal er een volledig einde van maken. En waar zal je dan zijn, jij die niet naar huis wil komen?
67. Zou het niet veel verstandiger zijn om o ongelovig Israël terug te keren? Want als je dat doet - zo zei de Heer, Hij zal niet boos op je kijken, maar genadig zijn, zoals Hij genadig is, zal Zijn woede niet eeuwig duren, maar je moet je schuld erkennen, dat je in opstand bent gedrongen en er eerlijk over bent. Heeft Hij niet gezegd dat Hij jullie uit een stad en twee uit een familie zal nemen en hen naar Sion zal brengen?
68. Wat is nu het aantal personen dat Tel Aviv, die stad, bewoont en zal er slechts één persoon, één persoon van worden gered? Of het tellen van de families, en twee daarvan, wat zal het getal zijn om de dag van de sabbat binnen te gaan?
69. Hoeveel van u wensen zo graag vernietigd te worden, niet om de vreugde van de sabbat binnen te gaan? Hoeveel van jullie wensen dat de wrede barbaren je steden binnenvallen?
70. Er is een eenvoudige oplossing zoals de Heer zei; "Om terug te keren o ongelovig Israël." Want in de Heer is er verlossing, en door tot Hem terug te keren zult u gered worden. In een kaal land boven op de hoogten zie ik als voortvluchtigen de zonen van Israël, ze huilen en bidden.
71. En waarom huilen ze? Want zo zei de Heer: "Zij hebben hun weg verdraaid en de Heer, hun God, vergeten." En nu zoeken de mensen hun leven, naar het zwaard van de Heer dat achter hen aan zit.
72. Als u nu maar een wending zou nemen aan de Heer, en het met onwrikbare vastberadenheid zou doen, in alle oprechtheid, om alleen bij de Heer te zweren, dan zei de Heer; "De volken zullen zichzelf in Hem zegenen" Vergeet die besnijdenis van weleer, snijd jezelf op de voorhuid van je hart.
73. Zeg geen Thora, Thora, vertrouwend op wat jullie mensen van Israël niet kan redden, opdat de Heer niet zei: "Mijn toorn gaat als vuur uit en brandt met niemand om het te doven, vanwege het kwaad van jullie doen."
74. Waar is de Sjofar, laat hem geblazen worden, want zo zegt de Heer: "Verhoog een norm naar Sion, vlucht voor de veiligheid, blijf niet, want ik breng het kwaad uit het noorden, en grote vernietiging. Een leeuw is uit zijn struikgewas opgegaan, een vernietiger van naties is vertrokken; Hij is uit zijn plaats vertrokken om van jouw land een verspilling te maken. jullie steden zullen ruïnes zijn zonder inwoner."
75. Tot u spreek ik O Israël, ja tegen u is het woord van de Heer. Jeremia, nu in zijn tijd, was ontzet, want ik ben ontzet op deze dag, zeggen we allebei; "O Heer, Gij hebt hun verlossing beloofd, en toch heeft het zwaard hen nu bereikt, en de vernietiging is op hen."
76. Wie moet dit begrijpen en hoe lang zal het duren? Toen werd een stem gehoord: "O Jeruzalem wast uw hart van goddeloosheid, op welke wijze zullen kwade gedachten zich in u nestelen?"
77. Zij komen o Israël, wees gewaarschuwd O Jeruzalem, uit een ver land zullen zij komen om tegen uw steden te schreeuwen en hen te nemen. Ze zullen er zijn vanwege jouw slechte doen en voor jullie terugval.
78. Dit is uw ondergang, zo sprak de Heer, en het is bitter, nietwaar? Heel bitter inderdaad - voor u in uw trots - dat het nu duidelijk is geworden in uw hart.
79. Waarom spreek ik o u zonen van Israël, waarom is mijn stem tot u in zoveel woorden? Ik kan niet stil blijven staan, ik moet waarschuwen, want ik weet wat er komt, ik heb gezien, en ik heb diepe pijn. Als u maar naar het woord zou luisteren, want ik hoor het geluid van alarm, het geluid van dreigende oorlog, rampspoed om tot een ramp te komen, en het is aan u, op een volk van wie ik hou. O mijn mensen, het is zeker, leer voordat het op je afkomt.
80. Maar nee, uit de stem van de Heer weet ik al van tevoren dat u niet naar mij zult luisteren, noch aandacht zult besteden aan mijn woord, want zo zei de Heer;
81. "Mijn volk is dwaas, zij kennen Mij niet, zij zijn domme kinderen, zij hebben geen begrip, zij zijn bedreven in het doen van kwaad, maar hoe goed te doen weten zij niet." Ben ik daarom verliefd op een dom volk? Is mijn hart zo veranderd voor een volk dat alleen van het kwaad houdt?
82. Mijn liefde voor de heidenen is zo diep als het voor u is O Israël, maar ik heb ze opgegeven, ze weigeren te doen wat juist is, daarom zocht ik dat ze tot poeder gemalen werden, om ze neer te halen en hen tot de kern te vernederen.
83. Maar wat u betreft O Israël, mijn hart had hoop, opdat u niet ook tot poeder vermalen zou worden. Ik zag hoe het zwaard je al die jaren had verminkt terwijl deze heidenen gelukkig waren, en mijn mededogen in mij voor jou.
84. En dus dacht ik u te omarmen, en u te kussen, om u mijn liefde te bewijzen, mijn diepe liefde voor uw schoonheid, hopend dat u verliefd op mij zou worden, en om mijn juk te accepteren, mijn banden voor uw geluk.
85. Maar u had minachting voor mijn liefde, zoals deze heidenen deden, deze kenden mij niet, en nu weigert u mij ook te kennen? O wat moet ik doen voor mijn liefde die ik haar laat omarmen?
86. Kent u O Israël niet hoe ik onder de heidenen naar mijn liefde zocht, op die manier dat ik haar zou omsingelen en voor een koningin voor mij zou zijn in de herenhuizen van de hemel? Ze wilde me echter niet horen, daarom moet ze nu onder planken cederhout worden dichtgetiekt.
87. Toen wendde ik mij tot u O Israël om mijn liefde in u te ontdekken, mijn grote en diepe liefde in Israël, maar als u nu voor mij zult zijn als de heidenen, wat moet ik dan doen voor mijn liefde?
88. Hoe vreselijk voor een man om zonder zijn liefde te zijn, hoe pijnlijk om alleen te zijn. Zonder haar zal ik maar een halve man zijn, zonder jou o mijn lieve Israël is er geen reden voor mij om verder te leven. O hoezeer ik verlang naar je omhelzing, naar je liefde en de zoetheid van je lippen.
89. Maar mijn ogen zijn vol tranen, vol verdriet om mijn geliefde. Hoe lang is dit om te zijn dat ik eindelijk de liefde van mijn hart kan omarmen, mijn liefde in Israël?
90. Ik kan net zo goed een profeet zijn, gezien hoe ik nog zoveel dingen heb geprofeteerd, maar wat is een profeet als er geen oren zijn, welke zin heeft er in verkondiging als niemand het hoort? Maar mijn hart is vol van de genade van de Heer, en Zijn diepe liefde heeft zich in mij gevestigd, op die ik Zijn mededogen met Israël zou kunnen tonen.
91. Mijn lippen weigeren te zwijgen in de hoop dat zij zou horen, en tot Mij zou komen. O, als ze maar wist hoeveel ik van mijn geliefde hou, als ze het maar wist. Ik ben overwonnen in liefde, ik ben zwak voor de passie in mij naar haar toe, maar ik moet mezelf vasthouden, en sterk zijn, om die diepe liefde te onderdrukken, zodat ik niet ongeschikt ben voor mijn taken.
92. Ik moet mijn gekreun en mijn gejoemel vergeten en de tranen van mijn gezicht drogen, want mijn ogen zien hoe het Woord van de Heer, die prachtige stem van verlossing, voor haar een object van minachting is, en zij weerlegt mij ervoor, zij geniet er niet van.
93. Daarom ben ik, o mijn liefde, vol van de toorn van de Heer, en samen met de profeten van weleer word ik moe van het vasthouden ervan, ik kan het niet langer bevatten. Laat het op de jongeren en op de ouderen zijn, op de kinderen en hun moeders.
94. Laat hun huizen een hol voor vreemden worden, en hun vrouwen verrukt, want zo is het woord van de Heer in Mij: "Ik zal Mijn hand uitstrekken tegen de bewoners van de aarde, en zij zullen van het minste naar het grootste worden gebracht."
95. Voor nu heeft Zijn woede mij in beslag genomen, en terwijl ik uw roep om vrede en meer vrede hoor, zal er geen vrede zijn, totdat uw stem, net als het stof van de aarde, nauwelijks te horen is en u schreeuwt als één van onder de klompen van de aarde, wiens stem slechts een fluistering is.
96. Het is voor de vrucht van uw doen o mijn geliefden, het is omdat u de stem van de Heer niet zou horen, zelfs Zijn stem zoals Hij door mij sprak, daarom werd uw stem een fluistering.
97. Ik hoor stoute woorden van u, woorden van vrede, u zult een verbond sluiten met mijn volk van de heidenen, u zult uw vertrouwen in hen stellen. Maar hoe lang blijf je doof? Heb ik u niet gezegd, hoe ik mijn Heer, mijn God, heb gevraagd ze tot poeder te malen?
98. En zult u vertrouwen op poeder wanneer het op het gezicht van de aarde wordt uitgeworpen? O mijn volk, mijn volk, hoe lang blijf je doof en let je niet op mijn woord?
99. Moet ik het u keer op keer herhalen, hoe zoals de Heer zei, dat een volk uit het noordenland komt, een grote natie van veraf, ze komen met bewapening van oorlog, en ze zijn wreed zonder genade.
100. En zij weten u te vinden o dochter van Sion, want het is aan u dat zij op weg zijn, om u een verlatenheid te maken. Hoe vaak heb ik dit al gezegd, hoe vaak moet het je nog gezegd worden, en toch zul je het niet geloven?
101. Maar wanneer het uur heeft toegeslagen en u hoort dat deze onderweg zijn, dan zal angst u te pakken krijgen en zult u zich hulpeloos voelen. Je zult schreeuwen als een vrouw als ze een kind krijgt, voor de vernietiging die op je afkomt.
102. O mijn volk, mijn volk, vlucht, sta niet stil, ga en verstop uzelf, verspil geen tijd om dingen uit uw huizen te krijgen, maar vlucht snel, want deze zullen geen waarschuwing geven, zij zullen plotseling komen.
103. En wat u betreft, het zal onverwacht zijn, omdat u weigerde te horen toen wij tot u spraken. Het is voor jullie ongeloof dat de Heer jou aandacht. "Weiger zilver," en wees je daarom af.
104. Goed nu zal ik u Zijn woorden citeren zoals ze tot u, tot uw voorvader en tot de kinderen en tot de kinderen van de kinderen werden gesproken: "Zo zegt de Heer der heerscharen, de God van Israël, Wijzig uw wegen en uw daden, en ik zal u op deze plaats laten wonen.
105. Vertrouw niet op deze misleidende woorden: 'Dit is de tempel van de Heer, de tempel van de Heer, de tempel van de Heer. Want als jullie werkelijk jullie wegen en jullie doen veranderen, als jullie dan werkelijk het recht met elkaar uitvoeren."
106. "Als u de vreemdeling, de vaderloze of de weduwe niet onderdrukt, of onschuldig bloed vergoten op deze plaats, en als u niet achter andere goden aangaat om uw eigen pijn te doen, dan zal ik u op deze plaats laten wonen, in het land dat ik uw vaderen voor altijd heb gegeven. Zie, je vertrouwt tevergeefs op misleidende woorden. Ben ik het die ze provoceren? zegt de Heer. Is het niet zichzelf, tot hun eigen verwarring?"
107. "Op de dag dat ik hen uit het land Egypte bracht, sprak ik niet tot uw vaderen en gebood hen niet over brandoffers en offers. Maar dit bevel gaf ik hen,
108. 'Gehoorzaam mijn stem, en ik zal uw God zijn, en u zult mijn volk zijn; en loop helemaal naar binnen dat ik je beveel, dat het misschien goed met je is. Maar zij gehoorzaamden of neigden niet in hun oor, maar liepen in hun eigen raad en koppigheid van hun boze harten, en gingen achteruit en niet vooruit."
109. Maar je hebt al deze woorden, nietwaar? En je hebt ze gelezen, want ze zijn van vroeger opgenomen. Maar deze zijn op jullie van toepassing op deze dag, mijn lieve Israël. Of misschien lees je helemaal niet, omdat het woord van de Heer een last voor je is.
110. U herinnert zich misschien niet hoe de Heer u profeteerde, hoe de dood de voorkeur zou hebben boven die van u die overbleven nadat ze naar de vele verschillende naties waren gedreven. Maar je herinnert je de holocaust, en deze als schapen aan de slachting gaven de voorkeur aan de dood boven het leven.
111. Moet dat geen indruk op u maken, mijn geliefden, hoe elk woord van de Heer tot stand komt? Maar nee, je zegt, we zijn wijs, de wet van de Heer is met ons. En ja, het is inderdaad met jou, maar wat zei de Heer nog meer?
112. Hij zei dat de valse pen van uw schriftgeleerden er een leugen van heeft gemaakt. Ik ken je talmoed en wat de schriftgeleerden hebben gedaan. En ik ken je Thora en hoe je rabbijn zijn woorden en betekenissen verdraait.
113. U, mijn lieve Israël, bent niet anders dan de heidenen in het verdraaien van de woorden van de Heer in wat bij hun eigen fantasie past. En dus moet ik toegeven dat je goed van deze heidenen hebt geleerd hoe je dat wat gezond is kunt corrumperen, om jezelf te vernietigen zoals deze heidenen hebben gedaan.
114. Moet ik u nu opgeven zoals ik heb gedaan op de heidenen? Kon mijn liefde voor jou maar sterven, maar het is een eeuwige liefde die niet kan sterven, en dus ben ik aan jou gebonden.
115. Heel goed - u, mijn koppige, dierbaar in mijn hart, maar bevlekt met afvalligheid, mijn Heer, en uw Heer, zei zo tegen u: " Ik zal hun vrouwen aan anderen en hun velden geven aan veroveraars, want van de minste tot de grootste is iedereen hebzuchtig voor onrechtvaardige gewin; van profeet tot priester, iedereen handelt vals.
116. Heb je zo weinig liefde voor je vrouwen, voor je eigen andere helft, of voor je dochters dat je ze in je onzorgvuldigheid in de handen van barbaren geeft?
117. Ik begrijp uw liefde niet, hoe u zo onheilspellend kunt zijn, als een struisvogel met zijn hoofd begraven dat ze niet om haar jongen geeft, maar ze roepen vrede, vrede, wanneer er geen vrede is.
118. "Schaamde je je toen je gruwel pleegde? Nee, je schaamde je helemaal niet. Je wist niet hoe je moest blozen. Daarom zullen deze onder de gevallenen vallen; En wanneer ik hen straf, dan zullen zij omvergeworpen worden, zegt de Heer."
119. Is er een remedie mijn lieve zonen van Jakob, is er iets dat voor u kan worden gedaan? Ik ben het volledig eens met de Heer, jouw God, waar Hij zei; "Ik zal ze verfijnen en testen, want wat kan ik nog meer doen, vanwege mijn mensen? U laat geen andere keuze voor uzelf, maar dat u inderdaad verfijnd en getest zult worden, en hoe bitter die beproeving zal zijn.
120. En nu jullie heidenen al mijn woorden voor Israël horen, en jullie je in jezelf verkneukelen dat zelfs hun eigen Heer en God hen zullen treffen, kun je beter die glimlach van jullie gezichten vegen, jullie naties van Heidenen.
121. Want als Israël deze dingen nog zal ondergaan na al die eeuwen van ontberingen, denk dan niet dat u aan uw volken van heidenen zult ontsnappen.
122. Uw voorvaderen waren barbaarse slagers, wreed en moordden degenen die de Christus bekenden. Deze velen die zo omkwamen waren echter de juwelen van de mensheid, het zuivere goud. Onder de voorvaderen waren dit de dierbaren.
123. En zoals de Heer hen hier en daar een paar nam en hen in veiligheid bracht, zo zal de Heer Israël aandoen, een paar hier en daar, en Hij zal hen op één plaats verzamelen. Maar wat jullie volken betreft die tegen hen opkwamen, Hij zal een volledig einde maken.
124. Mijn lippen zijn als een fontein van water, van zuiver schoon water dat uitstekend is voor de ziel van een mens, O hoe mijn lippen een bron zijn die op mij drukt om uit te gaan, en toch klaag ik over hoe het water zo weinig nut heeft voor de mens, hoe ze weigeren ervan te drinken, hoe ze weigeren hun ziel te redden.
125. Maar ik o Heer kan niet voordragen, mijn lippen weigeren verzegeld te worden. Als ik mijn lippen sluit, komt Uw water uitbarsten, ik kan niet voorlijven, noch ooit ophouden het schepsel te liefhebben dat U hebt gemaakt, omdat U O Heer het gemaakt heeft, en zij zijn U.
126. Mijn liefde voor alle mensen, voor elk van hen verleden heden en toekomst is een blijvende liefde, een zeer verbazingwekkende liefde, een zeer zekere liefde die weigert te worden ingetrokken.
127. Wat is dit dat in mijn ziel is gekomen, die grote en diepe liefde voor de hele mensheid, het beeld van Uw liefde O Heer, Uw beeld toont in mij, ik draag Uw liefde, en Uw mededogen voor de zielen van de mens, van de hele mens.
128. Gij zijt wonderbaarlijk o Heer, en u kunt niet kijken naar wat slecht is. Gij behandelt de mens in gerechtigheid, en in waarheid, met gerechtigheid en met veel mededogen.
129. Wat is er met u, jullie naties van heidenen, onwetender dan de ziel van een dwaas, dat jullie je hand durven leggen op het erfgoed van de Heer, jullie dwaze onwetende babes die jullie zijn. Ik zal u het woord van de Heer citeren tot uw ondergang en het welzijn van Zijn erfgoed, zodat u weet hoe dwaas u bent.
130. "Zo zegt de Heer over al mijn boze buren die het erfgoed aanraken dat Ik mijn volk Israël heb gegeven om te erven: "Zie, Ik zal hen uit hun land plukken, en ik zal het huis van Juda uit hun midden plukken. En nadat ik ze heb geplukt, zal ik weer medelijden met hen hebben, en ik zal ze elk weer naar zijn erfgoed en elk naar zijn land brengen.
131. En het zal gebeuren, als zij ijverig de wegen van mijn volk willen leren, om bij mijn naam te zweren: "Zoals de Heer leeft," zoals zij mijn volk leerden zweren bij ba'al, dan zullen zij in het midden van mijn volk worden opgebouwd. Maar als een volk niet luistert, dan zal ik het volledig oppikken en vernietigen, zegt de Heer.
132. Dit woord was voor u mijn volk groot in aantal, voor u naties van heidenen, het is een woord voor uw welzijn als u het op die manier wilt accepteren. De vraag wordt dan of je inderdaad bekwaam bent om de boodschap te begrijpen, als je het voor al zijn waarde in handen neemt.
133. Mijn volk is groot in aantal, u kent mij niet, maar hoewel u mij zult kennen, geeft u niet om mij, maar u zult komen om mij te aanbidden. Ik ben voor je welzijn, maar je ziet me als een vijand.
134. Hoe kan ik op deze manier spreken, om te weten wat er moet zijn, zo niet, wat mij van de Allerhoogste Heer, van de Schepper van allen is gegeven?
135. Hij schiep mij vóór altijd, de dinosaurussen zwierven over de aarde, en voordat zelfs de fundamenten ervan werden gelegd, en ik werd in Zijn Geest vastgehouden voor de dag dat het tot mijn moeder werd gezegd; "Het is een jongen, en hij leeft.
136. Ik wilde niet ademen, maar voor de pijnen op mij riep ik uit, en ik zal leven om mijn verlangen te zien, en de oorzaak waarvoor ik in deze ballingschap werd geplaatst.
137. Hoor daarom mijn volk groot in aantal, jullie heidenen, en hoor O Israël mijn omhelzing, "geef glorie aan de Heer, uw God, voordat Hij duisternis brengt, voordat uw voeten struikelen over de schemerbergen, en terwijl u op zoek bent naar licht, verandert Hij het in somberheid en maakt het diepe duisternis.
138. Maar als u niet luistert, zal mijn ziel o mijn volk in het geheim huilen om uw hoogmoed; mijn ogen zullen bitter huilen en met tranen naar beneden rennen, omdat de kudde van de Heer gevangen is genomen.
139. Zo spreekt mijn hart in de woorden van weleer, en ik zou mezelf moeten verbergen waar niemand mij kan zien huilen om mijn volk, bittere tranen huilen om hun ondergang, voor mijn volk groot in aantal en voor mijn omhelzing.
140. Ik was boos, ik zag mijn volk groot in aantal en mijn ziel werd vervuld van verontwaardiging, en in de angst van mijn ziel riep ik om hen te vermalen tot poeder, want ik sprak in wijsheid, ik stond niet toe dat mijn woede overhaast sprak, maar in wijsheid en begrip sprak ik, schreeuwend tot de Heer.
141. Ik huilde om uw vernietiging O mijn volk, maar in wijsheid huilde ik. Ik sprak de dag van gisteren vanaf de dag van morgen, voorziend in wat zal zijn, om mij te hebben wat voor mij is aangesteld.
142. En wat zult u eraan doen mijn volk, wilt u het woord dat eens mijn lippen verlieten veranderen, zodat deze niet over u heen mogen komen?
143. Het was voor uw welzijn dat ik sprak, met alle verontwaardiging in mij kwam ik spreken voor uw welzijn. Maar o hoe kunnen deze de bevingen van mijn hart begrijpen, of de diepe liefde die ik voor je heb?
144. Diep is inderdaad mijn liefde, diep en breed zonder eindes in zicht. De jaren zullen zonder einde zijn, en hoe blijf je daarin, mijn geliefden gevangen in die diepe liefde?
145. Hoe ik tot u zou kunnen spreken over wat er in uw dag van morgen is, maar u hebt geen oren, u moet tot poeder vermalen zijn, voor al uw afvalligheid is er geen alternatief.
146. En zo huilt mijn ziel, en mijn verlangen is voor een dag te komen. Het is in wijsheid dat ik mijn dierbaren spreek, in wijsheid en in het begrip dat mij van de Allerhoogste God is verleend voor uw welzijn, ja inderdaad voor uw welzijn, als u het maar wist.
147. O mijn ziel, stop nu met spreken, zwijg uw lippen, er zijn geen oren, tot welk doel verhef ik daarom mijn stem. Maar het is tevergeefs dat ik het niet kan onderdrukken, zoals een bron van water onder druk die het indrukt om uit te barsten, er is geen zegel voor mijn lippen.
148. Het is die liefde O mijn volk, die diepe verbazingwekkende liefde die mijn lippen heropent, mijn diepe liefde voor u, die verbazingwekkende liefde voor mijn volk, voor het schepsel gemaakt van Hem dat die liefde in mij heeft gewekt.
149. Als u nu maar zou spreken zeggen; "Wij erkennen onze goddeloosheid, o Heer, en de ongerechtigheid van onze vaderen, want wij hebben tegen u gezondigd. Spoor ons niet aan, omwille van Uw naam; onteerd Uw glorieuze troon niet; gedenkt en verbreekt Uw verbond met ons niet. Wij hebben U onze hoop gevestigd, want Gij zijt ons vertrouwen."
150. Als dergelijke woorden dan uit de diepte van u komen met volledige oprechtheid samen met de daden, dan is er hoop voor u. Gedenkt hoe de Heer zei: "Vervloekt is de man die op de mens vertrouwt en vlees zijn arm maakt, wiens hart zich van de Heer afwendt. Hij is als een struik in de woestijn en zal niets goeds zien komen. Hij zal in de uitgedroogde plaatsen van de wildernis wonen, in een onbewoond zoutland."
151. En opnieuw zei Hij: "Gezegend is de man die op de Heer vertrouwt, wiens vertrouwen de Heer is. Hij is als een boom geplant door water, die zijn wortels door de beek uitstuurt, en niet bang is als er warmte komt, want zijn bladeren blijven groen en is niet angstig in het jaar van droogte, want hij houdt niet op vrucht te dragen."
152. Maar ik weet dat u opstandig zult zijn, daarom zei de Heer: "Zie, Ik zal hen laten weten, dit zodra Ik hen Mijn macht en Mijn macht zal doen kennen, en zij zullen weten dat Mijn Naam de Heer is."
153. Wanneer u gevestigd bent, zullen de naties uit elk deel van de aarde komen en verkondigen; "Onze vaders hebben niets anders geërfd dan leugens, waardeloze dingen waarin geen winst is." En zij zullen komen om het woord van de Heer uit Jeruzalem te horen.
154. Ik, o Israël, zo zei de Heer, heb u liefgehad met een eeuwige liefde, daarom heb Ik Mijn trouw aan u voortgezet. En ik zal jullie uit alle hoeken van de aarde terugbrengen, onder hen zullen de blinden en de kreupelen en de vrouwen met een kind zijn, een groot gezelschap zal terugkeren.
155. En Ik zal hun ongerechtigheid vergeven, en hun zonden niet meer gedenken, en Ik zal u vermenigvuldigen als het zand aan de kust dat niet getelde kan worden. Want ik zal degenen vergeven die ik als overblijfsel achterlaat.
156. Ik heb voor David een rechtvaardige Tak opgewekt, en Hij zal regeren als Koning, en gerechtigheid en gerechtigheid in het land uitvoeren. Aanschouw de tak van de Heer.
157. Ik ben O jullie zonen van Jakob, maar een ogenblik en ik zal op de wolken komen op een dag van verschrikking, op een dag van geen zon, en geen maan om alle bewoners van de aarde de beloning van hun lippen en van hun daden te brengen.
158. In Mijn dagen zal Juda gered worden, en Israël zal veilig wonen. En dit is de naam waarmee ik zal worden genoemd: "De Heer is onze gerechtigheid." Er is hoop voor jullie toekomst, zegt de Heer, en jullie kinderen zullen terugkomen naar hun eigen land.
159. Ik hoorde E'phraim klagen: 'Gij hebt mij gesanctioneerd, en ik werd gesanctioneerd, als een ongetraind kalf; breng me terug zodat ik hersteld kan worden, want Gij zijt de Heer, mijn God. Want nadat ik mij had afgekeerd bekeerde ik mij; en nadat ik geïnstrueerd was, smote ik op mijn dij; Ik schaamde me en ik was verbijsterd, omdat ik de schande van mijn jeugd droeg."
160. Zullen deze woorden nu indruk op u maken, mijn geliefde? Of is het omdat ik, de dienaar van de Heer, met een vreemde taal spreek, omdat ik niet-joods ben, geboren uit een volk in het noorden? Heeft de Heer, jouw God, niet ieder mens op het hele aardoppervlak vormen?
161. En mag Hij geen genade hebben met hen die Hij anders dan u heeft gevormd? En heeft Hij jullie niet bevolen om van je naaste te houden en zelfs je vijanden goed te doen?
162. Ik ben nu niet uw vijand, maar een goede vriend, en uw God, de Heer van de hele schepping gaf mij om de fundamenten van de aarde te begrijpen. Hij leerde mij hoe de sferen op hun plaats worden gehouden, en op welke basis deze rusten, en Hij leerde mij nog veel meer dingen in de wetenschappen, zoals niemand heeft ontdekt of begrepen.
163. En in het omgaan met dingen die buiten het begrip van de mens vallen, speelde ik met hen als een kind, net als zij niet meer dan kinderspel voor mij, want in die mate leerde Hij mij, en gaf mij hetzelfde.
164. Als u dan in de onwetendheid van uw geest deze vele geheimen in mijn sluwheid zult toebe eigenen, weet u dan niet dat er dan geen hoop op leven is voor u, of voor een man, in het verleden of in de toekomst? Zei de Heer niet:
165. "Als de hemelen hierboven gemeten kunnen worden, en de fundamenten van de aarde eronder kunnen worden verkend, dan zal ik alle nakomelingen van Israël afwerpen voor alles wat zij gedaan hebben, zegt de Heer."
166. Als ik niet ben wat ik heb gezegd dat ik ben, ligt de hele wereld in verdoemenis, en Christus zou tevergeefs aan het kruis gestorven zijn.
167. Hoe zal u mij dus met al het bewijsmateriaal dat voor u is nog steeds ontkennen? Neem leren, word opgeleid, neem kennis aan en houd geloof, het is van de Heer en niemand anders die fundamenten heeft geopenbaard.
